تعلیم و تربیت زنان از ورود اسلام تا پایان دولت عباسی در سرزمین های شرقی خلافت اسلامی

تعلیم و تربیت در اسلام از جایگاهی رفیع برخوردار است؛ و همواره مورد تاکید در آیات و روایات بوده است. آئین اسلام با تدارک آموزه هایی نظیر نگاه فرا جنسیتی به تعلیم و تربیت زمینه ورود زنان را به این عرصه فراهم ساخت. اما آنچه در عمل رخ داد، عدم تحقق آموزه های اسلامی خاصه در حوزه تعلیم و تربیت زنان بود. پیامبر کوشید تا زمینه رشد وتعالی همه جانبه زنان را فراهم سازد و از سوی دیگر دیدگاه جامعه را نسبت به ایشان متحول نماید. این امر در عصر آن حضرت به نحوی چشمگیر تحقق یافت اما از آن جا که پس از وی تداوم این حرکت فرهنگی با موانعی جدی مواجه شد لذا تعالیم اسلام درباره منزلت انسانی زنان کمرنگ ودیدگاه جامعه نسبت به ایشان دگرگون وتعلیم وتربیت آنان دچار اختلال گردید. در رساله ی حاضر واقعیت تعلیم و تربیت در بین زنان، بر پایه ی گزارش های تاریخی مورد وا کاوی قرار خواهد گرفت و موضوعاتی نظیر گستره ی کمی و کیفی فعالیت های آموزشی زنان، فرصت ها و امکانات آموزشی آن ها، شیوه های آموزشی در بین زنان، تحلیل جایگاه تعلیم و تربیت زنان در فرهنگ عمومی جوامع اسلامی و در تلقی اندیشمندان سرزمین های شرقی خلافت اسلامی و علل بی توجهی به آموزش زنان از مهم ترین محورهای مورد بررسی در این تحقیق خواهد بود.